Οι σπίλοι (κοινώς ελιές) είναι καλοήθεις αθροίσεις κυττάρων δερματικής προέλευσης με ποικίλα χαρακτηριστικά.
Οι σπίλοι διακρίνονται σε συγγενείς, που υπάρχουν από τη γέννηση ή εμφανίζονται λίγο μετά, και σε επίκτητους, που εμφανίζονται προοδευτικά κατά τη διάρκεια της ζωής. Οι μεγάλοι συγγενείς σπίλοι (με διάμετρο πάνω από 20 εκατοστά) είναι σχετικά επικίνδυνοι καθώς υπάρχει μέτρια πιθανότητα για ανάπτυξη μελανώματος πάνω τους και συνίσταται η χειρουργική αφαίρεση τους.
Οι σπίλοι μπορούν να εμφανισθούν οπουδήποτε στον ανθρώπινο σώμα, ωστόσο είναι πιο συχνοί στα μέρη του σώματος που είναι εκτεθειμένα στην ηλιακή ακτινοβολία. Ο αριθμός και το είδος των σπίλων εξαρτάται από γενετικούς παράγοντες (κληρονομικότητα) και από την έκθεση στον ήλιο.
Οι σπίλοι πέρα από το αισθητικό θέμα που μπορεί να προκαλούν λόγω εντόπισης και μεγέθους έχουν μεγάλη σημασία, λόγω της συσχέτισής τους με το μελάνωμα. Το μελάνωμα αν διαγνωστεί έγκαιρα και αφαιρεθεί άμεσα θεραπεύεται, αν όμως καθυστερήσει και προχωρήσει σε βάθος ή δώσει μεταστάσεις έχει κακή εξέλιξη.
Το μελάνωμα μπορεί να αναπτυχθεί πάνω σε έναν προυπάρχοντα σπίλο ή να αναπτυχθεί σε φυσιολογικό δέρμα.