Οι μυρμηκίες είναι επώδυνες καλοήθεις βλάβες της επιδερμίδας, υπό μορφή βλατίδων.
Προκαλούνται από τον ιό των θηλωμάτων του ανθρώπου (Human Papilloma Virus – HPV).
Εμφανίζονται συνήθως ως λοιμώξεις των χεριών αλλά και των ποδιών. Μπορούν όμως να εμφανιστούν στο πρόσωπο αλλά και σε άλλα σημεία του σώματος.
Οι κοινές μυρμηκίες που εμφανίζονται συχνότερα στην ραχιαία επιφάνεια χεριών και ποδιών, οι ομαλές μυρμηκίες που είναι επίπεδες, πολυάριθμες συνήθως και εντοπίζονται συχνότερα στο πρόσωπο και τέλος οι πελματιαίες μυρμηκίες που εμφανίζονται στα πέλματα και είναι επώδυνες στην βάδιση.
Συνήθως οι μυρμηγκιές είναι ασυμπτωματικές.
Μερικές φορές όμως μπορεί να προκαλούν φαγούρα (κνησμό) που οδηγεί σε έντονο ξύσιμο και εξάπλωση τους.
Επώδυνες είναι συνήθως οι μυρμηκίες πελμάτων. Έντονο πόνο εμφανίζουν και οι υπονύχιες μυρμηκίες που είναι ουσιαστικά μυρμηκίες που αναπτύσσονται κάτω από το νύχι οδηγώντας σε αποκόλληση του.
Οι μυρμηκίες είναι μολυσματικές.
Η μετάδοση τους γίνεται κυρίως με άμεση επαφή ή έμμεσα με κοινόχρηστα αντικείμενα ή χρησιμοποίηση κοινόχρηστων χώρων, π.χ. δημόσιων λουτρών και πισινών.
Οι μυρμηκίες εντοπίζονται σε περιοχές που συνήθως υφίστανται τραυματισμούς (άκρα χείρα, άκρο πόδι, γόνατο).
Η διάγνωση των μυρμηγκιών συνήθως γίνεται κλινικά και επισκοπικά απο τον δερματολόγο.
Σπάνια μπορεί να χρειαστεί βιοψία για την οριστική διάγνωση της μυρμηκίας, κυρίως όταν η εικόνα της μοιάζει με επιθηλιώματα ή καρκινώματα δέρματος σε ενήλικες.
Οι μυρμηκίες είναι εξαιρετικά μεταδοτικές και η τήρηση κάποιων κανόνων είναι απαραίτητη για την πρόληψη.
Το συχνό πλύσιμο των χεριών είναι απαραίτητο καθώς μυρμηκίες μεταδίδονται ακόμη και με την απλή επαφή.
Η επαφή με γυμνά πόδια γύρω από πισίνες, καθώς και στην άμμο πρέπει να αποφεύγεται γιατί ο ιός της μυρμηκίας μπορεί να ζει εκεί για αρκετά 24ωρα.
Αποφυγή χρήσης πισίνας σε άτομα με μυρμηκίες έως ότου θεραπευτούν είναι επιβεβλημένη για την πρόληψη μετάδοσής τους.
Η χρήση ατομικής πετσέτας αποτρέπει την μετάδοση των μυρμηκιών.
Στο 20-30% των μυρμηκιών παρατηρείται αυτόματη υποχώρηση άνευ θεραπείας σε 6 μήνες. Ωστόσο πρέπει να γίνεται έγκαιρη θεραπεία των μυρμηκιών γιατί οι μεμονωμένες και πρόσφατες μυρμηκίες θεραπεύονται ευκολότερα και μειώνεται ο κίνδυνος αυτοενοφθαλμισμού και μετάδοσης.
Οι κυριότερες θεραπείες των μυρμηκιών είναι η θεραπεία το laser (Erbium ή CO2), η κρυοθεραπεία με υγρό άζωτο, η διαθερμοπηξία.
Σε πολύ μεγάλες μυρμηκίες σπάνια γίνεται και χειρουργική αφαίρεση.
Ο δερματολόγος σας είναι εκείνος ο οποίος θα επιλέξει την κατάλληλη θεραπεία ανάλογα με την θέση και την μορφή της μυρμηκίας.
Συχνά χρειάζεται να συνταγογραφήσει και ειδικά τοπικά σκευάσματα για συμπληρωματική θεραπεία ή για ενίσχυση του ανοσοποιητικού του ασθενούς.
Τα μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας στην αντιμετώπιση μυρμηκιών τα έχει το laser. Η laser θεραπεία των μυρμηκιών παρουσιάζει το μικρότερο ποσοστό υποτροπών (δηλ. υπάρχει μικρότερη πιθανότητα επανεμφάνισης της μυρμηκίας σε σχέση με τις άλλες μεθόδους)
Αντιμετώπιση μυρμηκιών μπορεί να επιτευχθεί επίσης με κρυοθεραπεία. Η διαθερμοπηξία ως μέθοδος αντιμετώπισης μυρμηγκιών δεν αποτελεί θεραπεία πρώτης εκλογής, καθώς μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερο τραύμα και ουλή.